Jarenlang werkte en woonde Agnes in Haïti.
Deze zomer bezocht zij samen met haar zoon zijn geboorteland. Enerzijds met het doel de biologische familie van Raymond te bezoeken en anderzijds om Marijke en de school te bezoeken.
Agnes maakte een mooie samenvatting van hun reis:
De werkelijkheid heeft onze dromen van toen overtroffen
Eindelijk was het zover: na vijf jaar ging ik weer naar Haïti samen met mijn zoon Raymon die inmiddels 16 jaar is. Ons doel was enerzijds de biologische familie van Raymon bezoeken en anderzijds om als bestuurslid en als vriendin, Marijke en de school te bezoeken.
Marijke kwam ons ophalen en de reis naar de school was ronduit spectaculair: de open auto waar wij in zaten met oordoppen en duikbril op… hilarisch! Het begon ook keihard te regenen en we moesten snel een zeil over ons heentrekken. Ondanks het zeil, werden we drijfnat. Toch hadden we het niet willen missen!
En dan komt dat moment dat de school opdoemt en dat is zo’n geweldig moment! Wat indrukwekkend dat er zo’n enorme school is ontstaan. Als ik terugdenk aan het feit dat elf jaar geleden Marijke en ik samen op de kale berg stonden waar nu de school staat. Toen fantaserend hoe het over tien jaar zou zijn. Wat een prachtige school!
Uiteraard hebben we uitgebreid de klassen bezocht waar op zo’n mooie manier les wordt gegeven en waar het niveau voor Haïtiaanse begrippen ongekend hoog is. Het blijft ook geweldig die mooie koppies allemaal te zien. Omdat ik vloeiend Creools spreek, kon ik in elke klas iets vertellen over het bestuur in Nederland en de vele mensen die zich voor hen inzetten in Nederland om mogelijk te maken dat zij naar school gaan. Ik kan u zeggen: dat wordt erg gewaardeerd! Het was heel leuk om Kempès, de directeur, te zien en wij hebben bijgepraat over al het werk dat hij verzet.
Er valt nog veel te vertellen, over het kindertehuis, de terrastuinen, de omgeving, het prachtige uitzicht en de vele verhalen die ik gehoord heb van de Haïtiaanse mensen rondom het project die zo dankbaar zijn… maar het is te veel om op te noemen.
Op onze Haï Tea op 25 november wil ik u daar heel graag alles over vertellen!
Het was een enorm mooie tijd en als bestuurslid ben ik blij en trots op alles wat Marijke daar heeft opgebouwd en op alles wat ze nog steeds doet.
Agnes Hoogkamer
