Eind september organiseerde Kempès een grote uitdeling van voedselpakketten vanuit de school. Tweehonderd oude of zieke mensen die afgelegen in de bergen rond onze school leven hebben een voedselpakket ontvangen.
Er is een nieuwe commissie samengesteld, bestaande uit ouders van leerlingen, die helpen bij de uitdeling van de voedselpakketten. Zij gaan de bergen in om mensen die echt hulp nodig hebben een kaartje te geen waarmee zij een voedselpakket bij onze school mogen ophalen. Om naar onze school te lopen moeten zij via smalle bergpaden de bergen op en af, een tocht van zo’n 2 à 3 uur. Zij moeten zelf komen, maar mogen ook een jonger iemand meenemen om het voedselpakket te dragen.
Kempès schreef Marijke een email om verslag te doen van deze uitdeling. Het raakte ons en we delen hem hieronder:
“Vandaag vond, zoals gepland, de distributie van voedselpakketten plaats voor tweehonderd arme mensen. Alles ging goed. Toen ik om
half 8 op de school aankwam stonden er al veel mensen. Er waren mensen uit Nouvelle, Touraine, Lamak, Mawotyè Bourèt, onder Furcy. Veel mensen komen uit afgelegen gebieden waarvan we eerder niet wisten hoe we hen konden helpen. Ik ben heel blij, want vandaag kwamen, naast bekende gezichten die we al een tijd helpen, zo’n 80% van de mensen voor de eerste keer.
De mensen waren blij; ze dansten, ze kusten me en ze bedankten me heel erg. De nieuwe commissie heeft geweldig werk geleverd en ze zijn er trots op. Iedereen van de nieuwe commissie was er om mee te helpen. Ik ben heel blij dat we deze groep mensen hebben kunnen helpen. Uit hen hebben we er drie gekozen die we elke maand een pakket zullen geven. Twee van hen zijn behoorlijk oud, waaronder een blinde vrouw. En er is een jongere vrouw die ook blind is.
Er zijn een paar dingen die niet goed gingen en die we hebben geprobeerd te corrigeren. Er is iemand in de commissie die zijn naam bovenaan de lijst heeft gezet en er is een ander die de namen van zijn moeder, zijn tante en zijn schoonmoeder heeft opgegeven. Ik heb met hen gesproken en hen uitgelegd dat dit niet kan, maar het laat wel weer zien hoeveel meer mensen er in nood zijn.
Er zijn ook mensen die elke maand hulp krijgen, zonder dat wij hen hebben uitgenodigd, omdat wij zien dat zij echt arm zijn. Maar zij weten niet of wij hen elke maand zullen helpen. Sommige mensen laat ik niet binnen, maar toch is er een enkeling die binnenkomt zonder dat ik dat kan tegenhouden. Wanneer de commissie echt begint te werken, zullen we hen een lijst geven van alle mensen in hun gebied die wij elke maand helpen.
Ik heb iedereen van de commissie (8 personen) een pakket gegeven. Ook al is het vrijwilligerswerk, ik vind dat ze het verdienen, omdat ze veel lopen naar alle mensen thuis om er zeker van te zijn dat ze allemaal ook echt een kaartje krijgen. Deze acht pakketten komen niet uit tweehonderd voedselpakketten die we hebben uitgedeeld, maar uit de voorraad die overbleef van deze uitdeling.
Jonel, Antonio, Ifay, Marie Ginette, Kettie, Sonia, Viergelie, Marc Arthur, Roland, Genia hebben zich met hart en ziel ingezet om de pakketten klaar te maken en ervoor te zorgen dat de uitdeling goed en veilig verliep.
De mensen danken je, hoewel ik denk dat veel van hen je niet kennen…
Vandaag heeft me een beter idee gegeven van de ellende en de extreme honger die er in de bergen heerst. In het hele land, zonder uitzondering.
Nogmaals bedankt Marijke, bedankt aan al diegenen die financiële steun verlenen om deze voedselhulp mogelijk te maken.”
