Sinds een week bevinden bendes zich op de bergen direct aangrenzend aan de berg waarop onze school staat. Vanaf die positie proberen zij ook onze school en het gebied daarachter te bereiken. De bendes werpen hinderlagen op (blokkades) op de wegen waarover de politie (Kenianen en Haïtianen) de bendes probeert terug te dringen. Dat zet de politie klem. Omdat onze school strategisch goed ligt, heeft de politie toegang gevraagd tot ons schoolgebouw. Vanaf daar hebben zij goed overzicht over het gebied. Kempès heeft de politie na overleg met Marijke toestemming gegeven. Iedereen heeft de school moeten verlaten. Kathia en Woodjina zijn op een (voor nu) veilige plek ondergebracht. Zij maken het goed. De tweeling hebben wij aan hun broer Ifay moeten overdragen, dat kon tot ons verdriet niet anders.
Op dit moment bestrijdt de politie de bendes vanaf hun positie op onze school. U kunt zich ongetwijfeld voorstellen hoe spannend dit is. Marijke heeft meerdere keren per dag contact met Kempès en Marc Arthur en soms andere medewerkers. Een deel van ons personeel is voor ons nu onbereikbaar, omdat zij zijn gevlucht.
Wij vallen regelmatig stil van alle berichten die wij horen. Stil om de gruwelijk verhalen en het leed en verdriet van de mensen die ons dierbaar zijn. En stil om de moed en kracht die Kempès, Marc Arthur en een aantal andere medewerkers die niet zijn gevlucht, blijven tonen om mensen te helpen en de school te beschermen. Wat zijn ze sterk en wat doen het goed. Vooral Kempès staat steeds voor uiterst lastige keuzes. Hij staat in contact met de autoriteiten (burgermeester en politie).
Sinds afgelopen week kan hij zelf niet naar school komen. Dat is te gevaarlijk. De kans dat hij doelwit wordt van kidnapping is te groot. We horen meerdere verhalen van ouders van leerlingen die gekidnapt zijn. Marc Arthur, Roland en Marie Lourdes hadden gister, na overleg met de politie en onder hun bescherming, de moed om naar school te komen en voedselpakketten uit te delen aan 35 mensen in grote nood. Ook hebben zij alle pc’s meegenomen en andere waardevolle spullen, om die zoveel mogelijk veilig te stellen.
Wij hopen vurig dat de politie er in slaagt de bendes uit het gebied van onze school te verdrijven. Ondertussen doen wij wat we kunnen om de politie daarbij te ondersteunen, zoals het beschikbaar stellen van eten uit de voedselvoorraad van onze school. De politiemensen zijn daarvoor enorm dankbaar.
Het is ongelooflijk verdrietig dat wij dit alles zo moeten schrijven. Maar wij willen u goed op de hoogte houden van de ontwikkelingen.
Wij hopen op een wonder; wij hopen dat de kinderen weer zullen spelen op het schoolplein. Blijft u vooral aan hen denken en voor ze bidden. Wordt vervolgd…
Hieronder ziet u een aantal foto’s van gisteren, waarop ook te zien is hoe er voedselpakketten worden uitgedeeld.
