Kempès, Marc Arthur, Roland, Ronald, alle onderwijzers, andere personeelsleden; iedereen zet zich met hart en ziel in. Samen willen zij vooruit komen. We zijn ongelooflijk trots op allemaal. Wat zijn zij allen dapper. Veel onderwijzers geven nu les vanuit hun eigen huis. Van hun zitkamer of eetkamer hebben zij een klaslokaal gemaakt. Ook een leegstaand schuurtje wordt gebruikt. In Kenscoff hebben we nu twee klaslokalen tot onze beschikking gekregen op een bevriende school. “Ecole Soleil de Hollande is gesloten, maar het licht van ‘le soleil’ blijft schijnen”, naar de woorden van Kempès. Er gaan kinderen op acht alternatieve locaties (Kenscoff, Pétionville, Termy, Bouret) naar school. Ze krijgen er les, aandacht en liefde.
De situatie rondom onze school in Kablain is onveranderd. Het blijft onzeker, maar de politie houdt stand en doet goed werkt. Doordat de politie vanuit onze school opereert wordt de school beschermd en vormt zij een schild voor het achterliggende gebied. Kempès heeft goed contact met de politiecommissaris. Eventuele afspraken worden tussen hen beiden gemaakt en niet rechtstreeks met de politieagenten. Dat is belangrijk, want corruptie blijft in Haïti altijd op de loer liggen. Kempès is daar heel alert op.
Marijke blijft dagelijks contact houden met Kempès en meerdere mensen uit het team. Iedereen put daar kracht uit.
Het is nu moeilijk om alle kinderen voldoende eten te geven. Wie naar Kenscoff kan komen wordt daar door Kempès geholpen met kleding en eten. Een onderwijzer schreef dat zij de kinderen ’s morgens wat koekjes geeft en een zak met broodjes heeft gekocht en zij vraagt hulp om Gaz te kopen, zodat zij wat eten kan bereiden voor de kinderen. Op deze manier doet iedereen wat zij kan. Kempès onderzoekt nu mogelijkheden om de kinderen op de verschillende locaties van brood en pindakaas te voorzien.
We zijn dankbaar voor ieders inzet en en alle hulp en steun van onze donateurs in Nederland om onderwijs te blijven geven aan ons leerlingen. Mesi anpil!
